มะยงชิด-มะปรางหวาน

มะยงชิดอยู่บนต้น

ตั้งแต่ปลายปีก่อน อากาศแปลกๆ การกินการอยู่ก็เลยแปลกๆ ไปด้วย

เพราะอากาศแปลกๆ นี้เอง ทำให้ปีนี้มะยงชิด ของดังของดีจากนครนายก-ปราจีนฯ มีให้กินถึง 2 ช่วง

ช่วงแรกคือเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เพราะจู่ๆ ต้นมะยงชิดติดดอกก่อนเวลา

กินจนฉ่ำใจรอบแรกไปแล้ว ท่านผู้รู้บอกมาว่าปีนี้มะยงชิดตามฤดูจะทยอยออกกันมาตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคมเป็นต้นไป

ว่าแล้วชาวสวนนครนายกในนาม ชมรมชาวสวนมะปรางจังหวัดนครนายก ร่วมกับจังหวัดนครนายก สำนักงานเกษตรจังหวัด ก็จัดงาน "มะยงชิด มะปรางหวาน ของดีนครนายก" ช่วงวันที่ 11-20 มีนาคม 2554 บริเวณข้างศาลากลางจังหวัด

จัดติดต่อกันมาหลายปี มีแฟนประจำมากพอสมควร

แต่ปีนี้ต้องลุ้นใจตุ๊มๆ ต่อมๆ เพราะนอกจากมะยงจะแพงกว่าปีที่แล้ว สถานการณ์ทั้งการเมืองหรือปัญหาปากท้องก็ไม่เป็นใจ

1.มะปรางหวาน 2.มะปรางงิ้ว 3.มะยงชิด 4.เทียบกับไข่ไก่

ยังไงก็ไปให้กำลังใจเขาหน่อย เพราะของดีปกติปีหนึ่งก็มีกินหนเดียวช่วงเดียว

ช่วงงานเป็นช่วงที่มะยง-มะปรางที่เก็บกำลังลืมต้น ซื้อปุ๊บกินได้ปั๊บ

เปรี้ยวหวานชื่นใจ สมเป็นผลไม้หน้าร้อน

ถ้าสนใจจะไปเที่ยวงานเขา

และต้องสารภาพไว้ตรงนี้ก่อนว่า ก่อนจะเขียนเรื่องนี้ คนเขียนก็สักแต่กิน ไม่ได้สนใจความแตกต่างของมะยง-มะปรางที่ไหน

เพิ่งมารู้ว่ามะปรางกินได้ทั้งเปลือก แต่มะยงต้องปอกก่อน ก็เมื่อวันยกครอบครัวไปซ้ำที่ร้านจันทร์เพ็ญ องครักษ์ แล้วเฮียกับเจ๊เขายัดของดีนครนายกใส่ถุงมาให้ชุดใหญ่ พร้อมคำอธิบายและกำชับกำชา

เอาเป็นว่า ท่านที่มีประสบการณ์เดียวกับข้าพเจ้า ถ้าจะดูว่าอะไรเป็นมะยงชิดหรือมะปรางหวาน เซียนท่านให้สังเกตดังนี้
มะยงชิด 

เมื่อดิบจะเปรี้ยว สุกแล้วหวานอมเปรี้ยว ลูกใหญ่กว่า คิดแล้วประมาณ 8-15 ผล/กิโลกรัม วิธีสังเกตง่ายๆ คือส่วนใหญ่ใหญ่กว่าไข่ไก่ลูกใหญ่ กินแล้วไม่ทำให้เกิดอาการคันคอ

สุกแล้วสีออกเหลืองอมส้ม

ที่ได้ชื่อว่ามะยงชิด คือรสชาติชิดไปทางหวาน

ถ้าค่อนไปทางเปรี้ยว จะเรียกมะยงเฉยๆ หรือมะยงห่าง

มะปรางหวาน

เมื่อดิบจะมัน สุกแล้วหวานเย็นไม่อมเปรี้ยว ลูกเล็กกว่า กิโลกรัมละประมาณ 9-20 ผล บางสายพันธุ์กินแล้วคันคอ

สุกแล้วสีออกเหลือง

ก่อนจะไปงานเขา ติดต่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ ชมรมชาวสวนมะปรางจังหวัดนครนายก โทร.08-9750-5242, 08-1762-4082 หรือสำนักงานเกษตรจังหวัดนครนายก โทร.0-3731-1289

มะยงชิดหรือมะปรางเปรี้ยวซึ่งลูกใหญ่นี่เป็นเครื่องทดสอบมือของนักเรียนอาหารไทย-ที่ต้องเรียนเรื่องสลัก แกะ ปอก ปาด ริ้ว-ได้เป็นอย่างดี

แถมตำราริ้วก็มีหลายลาย เช่น ลายเกรียว ลายกาบหอย ลายคชกริช ลายข้าวหลามตัด ฯลฯ

จะริ้วต้องปาดให้หนาอย่าริ้วเฉพาะผิวเปลือกนอก ไม่งั้นยางมะปรางจะทำให้เนื้อดำ ไม่น่ากิน

ริ้วแล้วก็ต้องคว้านเม็ดออกด้านข้าง

ต้องมือเบา ค่อยทำ ระวังอย่าให้ช้ำ

ถ้ารู้สึกว่าลำบากมาก

ซื้อเขากินง่ายกว่า
Credit : http://www.khaosod.co.th